Cumhuriyet
Euroleague’de yeni sezon kaldığı yerden son sürat başladı. Gayet doğal ki odak noktamız bizim takımların performansı ve 4’lü final şansımız. Geçen sezon yarı finalde kaybeden F.Bahçe Beko isteyerek ya da zoraki bir tercih yaptı, Calathes’i tutmadı veya tutamadı. Ailevi bir tercih yaptığı söylenen Calathes ayrıldı. Büyük kayıp. Daha ligin başında Wilbekin sakatlanıp sezonu kapadı.
Dorsey’in de ayrılmasıyla F.Bahçe geçen sezon çok kuvvetli olduğu bölgede zayıf düştü. Bir de Guduric sakatlandı. Bu şartlarda oynanan evdeki Kızılyıldız maçı kaybedildi. Birbirine yakın pozisyonlarda 2-3 eksiğiniz varsa işiniz zor olur. F.Bahçe nokta atışı bir transfer yapıp NBA patentli Mays’i kadrosuna kattı.
Avrupa basketboluna ve takıma adaptasyonu biraz süre alacaktır ama katkı vereceği kesin. F.Bahçe Beko bu yıl da 4’lü finalin büyük adayı. Anadolu Efes, F.Bahçe’ye nazaran daha zor bir fikstürle karşı karşıya. Her şeye rağmen evdeki Olympiakos maçını 15 sayı geriden gelip çevirmeyi başardılar. Larkin’in direnişi takıma yayıldı.
En pozitif nokta Thompson’un bu sezon aslında beklenen performansına yaklaşıp elini taşın altına koyması. Sakatlık sorunu yaşanmazsa Efes, 4’lü finali bilemem ama ilk 6’da yer bulur.
EKSİK NOKTA
Pana’ya gelen Ömer Faruk Yurtseven’i çok iyi buldum. Milli Takım için büyük kazanç olacak. Aynı takımdaki Cedi Osman forma girerse ve Avrupa basketbolunun ne olduğunu hatırlarsa Milli Takım’a büyük katkı verir.
Alperen, Furkan, Onuralp eğer oyununu geliştirirse Adem, bu sezon büyük aşama kaydeden Şehmuz, Erkan ve süre alabilirlerse diğer oyuncularımızla beraber iyi bir Milli Takımımız var. Belki tek eksik saha lideri bir oyun kurucu. Malzememiz çok iyi. Sıra yemeği pişirmeye kaldı. Daha önce yapılan hatalardan ders çıkararak (!) kimseyi küstürmeden, bütün oyuncularımızın koşarak ve gönülden geldiği bir Milli Takım yaratmak yönetimin işi.
Ayrıca ABD üniversitelerinde oynayan gençlerle ilgilenip sporcu pastasını genişletmek basketbolumuzun geleceği için önemli. Bu jenerasyonu da kısır çekişmelerden kaybetmek en büyük korkum. Milli Takım’ın başarısı kulüp takımlarımızın başarısına benzemez. Türk basketbolunu düştüğü bu durumdan kurtarır, yine hak ettiği yere çıkarır.