Türkiye‘nin gururu, Filenin Sultanları‘nın başarıları konusunda basketbol camiasındaki isimlerden yorumlar aldık.
SELÇUK ERNAK
İki kere çok kötü başladıkları maçı bir arada kalarak, antrenörün küçük dokunuşları ile çevirdiler. Bu takımın çok vitesi var ve uçak kalkınca herkes birden iyi oynuyor, durdurulamaz hale geliyorlar.
Zafiyetlerini biliyorlar, mesela savunmaları çok iyi değil ama onu kapatacak yöntemleri buluyorlar. Pozisyonlarında çok fazla alternatifin olması bir başka avantajları.
Birbirleriyle oynamaktan çok mutlu olan, düşeni kaldıran, antrenörle dialogları olumlu olan çok güzel bir takım.
Basketbolda Final Four dönüşü herkes yorgunluktan söz eder, bunlar ise bir şampiyonadan diğerine aynı motivasyonla, aynı istekle, aynı enerjiyle gidiyorlar. Bence bu tamamen yetiştirilme tarzı ile ilgili. Kendi kulüp takımları için neler ifade ettikleri, aldıkları rol, gördükleri saygı onları motive ediyor. Bu durum bizim basketbolla aynı değil… Orhunlardan, Hidayetlerden, İbrahimlerden sonra takımlarında rol almayan, sorumluluk bilinci daha düşük oyuncularla Milli Takımı oluşturuyoruz.
Açıkçası voleybolu izlerken biz basketbolcularda hislerimiz olumlu kıskançlık barındırıyor, Voleybol artık diğer branştaki profesyonelleri kıskandıran bir spor haline geldi. 3 Federasyon başkanı birbirlerinin projesine emek koyarak, geliştirerek voleybolu bugünlere getirdi.
EFE AYDAN
Takımın birlik içinde olması, surat yapmadan, olağanüstü istek içinde oynamalarını takdirle izliyoruz. Asla vazgeçmiyorlar.
Bu takımda birşey var, adını koyamıyorum. Oyuncular o kadar motive ki, yorulduklarının bile farkında değiller.
Basketbolcuda yorgunluk olur, doygunluk olur, yenilme kaygısı olur. Bu takımda bu duygular yok. Geri düştükleri zaman bizler heyecanlanıyoruz ama onlar kazanacaklarını biliyorlar.
Basketbolda da kadınlarımız bir zamanlar erkeklerden çok daha başarılı olmuş, Olimpiyatlar’a katılmıştı. Voleybolu da düşününce kadınlarımızın, erkeklerden çok daha başarılı olmasını disiplinle yorumlayabiliyorum. Acaba Türkiye’yi de kadınlar mı yönetse…
ORHUN ENE
40 yıldır geçmişte de başarılı olmasına kadın voleybolu farkedilmedi. Eczacıbaşı’nda kadın voleybolu ve erkek basketbolu aynı salonda çalışırdı. Cengiz Göllü ve Şakir Ecazıbaşı’nın kadın voleybolu için neler yaptığını gördüm. Erkek basketbolu neyse Eczacıbaşı’nda kadın voleybolu da o’ydu. Ben kadın voleybolunun 40 yıl önce de çok iyi yerlerde olduğunu ancak hak ettiği saygıyı düne kadar görmediğini söyleyebilirim. Sonuçta son 10 senedir göz önüne çıktı ama bunun arkasında yılların birikimi var. Doğru yatırımlarla, doğru projelerle buralara geldi, sürdürülebilirlik sağlandı.
Bu takımda dünya çapındaki sporcuların özelliklerini takdirle izliyoruz. Mutlaka çok yetenekliler ama asıl önemli olan adanmışlıklarının getirdiği büyük özveri…
Bu kadar istekli, bir arada oynamayı seven bir takıma her branştaki antrenör sahip olmak ister…
ÖZHAN ÇIVGIN
Bu ülkenin bir vatandaşı olarak Kadın Voleybol Milli Takımı ile gurur duyuyorum. Bütün yaz dönemini fiziksel yıpranmışlıkları bahane etmeden domine ederek geçirdiler… Kendilerini milli takıma adamış bir oyuncu grubu…
Yoğun bir lig, Avrupa kupası sezonundan sonra aylarca en yüksek motivasyonla turnuvaları sürdürebilmek çok önemli. İyi bir antrenör, iyi bir kaptan, diğer arkadaşları kadar kendisini Türk Milli Takımı’na adanış bir devşirme oyuncu. Ara vermeden bir sonraki turnuvaya hazır kalmak müthiş bir iş. Türk spor tarihinin en büyük başarısı…
Her antrenör böyle bir grupla çalışmak ister. Onların birliktelikleri, coşkuları, enerjileri, antrenörle olan uyumları harikaydı.
En önemli tespiti Selçuk Ernak yapmış: “Kendi kulüp takımları için neler ifade ettikleri, aldıkları rol, gördükleri saygı onları motive ediyor. Bu durum bizim basketbolla aynı değil… Orhunlardan, Hidayetlerden, İbrahimlerden sonra takımlarında rol almayan, sorumluluk bilinci daha düşük oyuncularla Milli Takımı oluşturuyoruz.” Bu değerlendirme meselenin özünü çok net anlatıyor.
Mert çok haklısın.