Voleybol’da kadın Milli Takımımızı gururla ancak takvimlerini şaşkınlıkla izliyoruz. Dünyanın en zor liginde ve Avrupa’da kulüpler bazında finaller ile oynadıkları yüklü sezon Mayıs başında bitti. Birkaç gün sonra kampa girip ay sonunda Milletler Kupası’nda oynamaya başladılar, Temmuz’un ortalarında da ülkeye ellerinde şampiyonluk kupasıyla döndüler. Kısa bir aradan sonra yeniden toplandılar, Ağustos ortalarında Avrupa Şampiyonası’na gittiler, Eylül başlarında tarifeli uçaktan şampiyonluk kupası ile indiler… İki-üç gün kutlamalar, röportajlar, yakınları ile kucaklaşma sonrasında şimdi de Japonya’ya uçtular… Olimpiyat Elemeleri için… Her şeyi kazanıyorsunuz ama size hala eleme maçları oynatılıyor! Filenin Sultanları Olimpiyat Elemeleri’nde 7 maç yapacak ve böylece 31 Mayıs-24 Eylül arasındaki yaklaşık 115 günde 31. kez sahaya çıkacak… Neredeyse 4 günde bir milli maç ve biz onlardan hep maksimumlarımı bekliyoruz…
Yazarken biz, okurken büyük olasılıkla sizler yoruldunuz bu insanlıkdışı programı… Ama kızların “gıkı” çıkmadı. Adalelerindeki ağrılara, yorgunluklarına karşın yüzleri hala gülüyor… Üstelik içlerinde “maddi-manevi” diye zıplayıp prim isteyen de yok…
En övücü kelimeler bu takım için yetersiz kalıyor…
KUNTZ HOCA DA OLMASA…
Gazetecilik yaptığım yıllarda futbola ilgim oldukça fazlaydı… İki kez de Dünya Şampiyonası’nı görevli olarak izledim… Şimdilerde ise futboldan uzaklaştım… Yıllar sonra bir maçı (Türkiye-Ermenistan) seyrettikten sonra futbolu unuttuğumu, artık hiç anlamadığımı da farkettim.
İlk yarıda top bizdeydi ama adam eksilten oyuncumuz olmadığı için dakikaları yan paslarla üretimsiz, temposuz geçirdik ve Ermenistan’ın işini kolaylaştırdık. Toplamda da bir buçuk gol pozisyonuna girdik. Buna karşın Ermenistan daha net gol pozisyonları buldu…
Ben böyle düşünüyordum ama teknik direktörümüz Kuntz, ilk yarıyı çok iyi oynayıp sayısız gol fırsatından yararlanamadığımızı söyledi ve benim gibi düşünenlerin bilgisizliğini, sağlıklı yorum yapamadığını yüzlerimize vurdu… Çok utandım ve bir süre daha futbol izlememeye karar verdim. Hem hoşuma gitmiyor, hem de milyon eurolar kazananların ne kadar iyi oynadıklarını göremiyorum. Nerdeyse başarı-gelir bazında Kadın Voleybol Milli Takımı ile Futbol Takımımızı karşılaştıracaktım ama Kuntz beni uyardı ve uyandırdı…
Şaka bir yana… Bu kadar kötü futbol oynatmak için bir antrenör milyon eurolar vermek zorunda mıyız? Bu takımın antrenörü olmasa bundan kötü oynayabilir mi?
Hayır . Oynayamaz . Ben de sana katılıyorum. Her Takımda 8 yabancılı Futbol ve bol yabancılı Basketbolu izlemezsem huzurlu oluyorum.
‘’Yaşasın Voleybol’’ diyorum. Değer abiyi yad ediyorum…
Futbol konusunda her puan kaybinda Terim ya da Abdullah Avci seslerine eslik etmissiniz. Ingiltere Ukraynayla berabere kaldi ingilizler antrenor mu degistirmeye kalkti?
Sorun kaliteli ve yaratici oyuncu yetistiremememizde bence.