Liseler Türkiye Şampiyonası’nı keyifle izledik. Keyif almamızın en büyük nedeni takım organizasyonundan çok bireysel performansların sergilenmiş olsaydı. Bu yaş grubunda koçların değil, oyuncuların oynamasına ihtiyacımız var. Ankara’daki turnuva boyunca bunu görmek sevindiriciydi.
Basketbola yatırım yapan, finallere gelen-gelemeyen bütün okullara teşekkür borçluyuz. Doğa Koleji iyilerin en iyisiydi, hem kızlarda, hem erkeklerde 4 takımıyla final oynadı. Onları ayrıca kutluyoruz. Şampiyona Doğa Okulları’nın özel turnuvası haline dönüştü.
Gelelim asıl konularımıza…
Aynı oyunculardan bazıları 45-50 gün içinde kulüplerde ve okullarda elemeler, yarı finaller dahil 5 turnuva oynamak zorunda kalıyor. Araştırın bakalım, bunlar son iki ay içinde kaç defa okula gidebilmiş? Yakın çevresinde oyuncu yokken ve yürürken sakatlanan oyuncuların sorumluluğunu kim üstlenecek? Şimdi oyunculardan bazıları milli takım kampına katılacak? Sanırsınız ki bizim altyapı oyuncuları, NBA oyuncuları fiziğine ve gücüne sahip.
Turnuva olmadığı dönemlerde dahi acaba kaç oyuncu okula devam ediyor? Hepimiz biliyoruz ki bazı okullar sportif derece uğruna basketbolcu öğrencilerine maaş da veriyor. Bir okul para verdiği oyuncusunu sınıfta bırakabilir mi, okula devam durumunu takip edebilir mi? Zaten başta anlaşma devamsızlık ve sınıf geçme esası üzerine yapılmış.
Okulların önceliği eğitimdir ve bunun tartışması dahi olamaz. Kolej’de okuyan oyuncu yabancı ülkedeki pasaport polisinin “How old are you?” sorusuna yanıt veremiyorsa gerisini siz düşünün… Türkçe bilmeden lise mezunu olan devşirme oyuncuların olduğu bir ülkede yaşıyoruz…
Altyapılardaki bütün oyuncuların ve velilerinin hayelleri vardır… Süper Lig oyuncusu olmaktan başlar, NBA’e kadar uzanır. Garantisi ne? Bırakın Süper Ligi, NBA’i bir tarafa, acaba bu oyunculardan kaçı ileride basketboldan ekmek yiyecek. Basketboldan para kazanamamışsın… Eğitim alamamışsın… Eeee?
Bunlar yıllardır bilinen ama üzerinde durulmayan sorunlar… Düzelmesi konusunda da hiç ümidimiz yok…
(06-06-2016)